Niet kiezen ís ook kiezen – en meestal niet de beste (voor jou)
ACT (Acceptance and Commitment Therapie):
leren omgaan met wat er is en doen wat er écht toe doet.

We kennen het allemaal: iets willen, iets echt verlangen… en het toch niet doen.
Niet nu, want het moment is niet ideaal. Je hebt praktische bezwaren. Of je denkt aan wat anderen zouden vinden. Of misschien weet je diep vanbinnen dat je het spannend vindt. Heel menselijk. En tóch: in veel gevallen houdt het je tegen op een manier die niet helpend is.
We stellen uit. Tot morgen. Tot volgend jaar. Tot “als de kinderen groter zijn”, “als het rustiger is op werk” of “als ik zeker weet dat het gaat lukken”. Maar komt dat perfecte moment ooit? En stel, het komt wel – ben jij er dan nog klaar voor? Of heb je tegen die tijd zoveel tijd verspild dat de innerlijke drive en moed langzaam zijn weggezakt?
De waarheid is: er is altijd wel een reden om iets niet te doen. Maar net zo goed zijn er redenen om het wél te doen. Zoals het simpele feit dat je niet weet of later je gegeven is. Zoals de kans dat je later spijt krijgt van wat je níet hebt gedaan. Want eerlijk: hoe vaak hebben mensen echt spijt van wat ze wél deden, zelfs als het anders liep dan gehoopt? In het slechtste geval leer je ervan. In het beste geval verandert je leven.
Het leven is niet pijnvrij. Moeilijkheden horen erbij. Iedereen krijgt z’n portie te verduren. Dat kan je verlammen, ja. Het kan je het gevoel geven dat je slachtoffer bent van omstandigheden. Maar het kan ook precies dát duwtje geven: de overtuiging dat het tijd is om te doen wat je al jaren uitstelt. Omdat je voelt: als ik het nu niet doe, wanneer dan wel?
Persoonlijk vond ik het jaren lang spannend om mezelf echt uit te spreken en kwetsbaar op te stellen. Ik zag kwetsbaarheid als een teken van falen, iets om te vermijden. Tot ik ontdekte dat juist die kwetsbaarheid een enorme kracht is. Dat het tonen van wie je écht bent, inclusief je onzekerheden, niet zwak is, maar waardevol. En bevrijdend.
Ik kan je alleen maar aanmoedigen om je wensen en dromen serieus te nemen. Misschien is de ultieme droom op dit moment (nog) niet haalbaar. Maar wat wél? Wat kun je vandaag al doen dat je dichter bij je verlangen brengt? Zelfs een compromis kan de eerste stap zijn richting een voller leven.
Laat je niet langer gijzelen door je eigen bezwaren en gedachten. Ze zijn niet de waarheid, hooguit verhalen die je jezelf bent gaan geloven. Koppel je daarvan los. En beweeg – met spanning, met twijfel, met angst zelfs – richting die persoon die je wilt zijn.
(ACT: Accepteren wat er is, Toegewijd handelen in de richting van wat belangrijk voor je is – ook als het spannend is.)
Welke kleine stap kun jij vandaag zetten richting die droom die je al zo lang voor je uit schuift? Durf kwetsbaar te zijn, durf te kiezen. Deel je gedachte of stap hieronder, of schrijf het voor jezelf op. Zet die eerste stap – jouw toekomst begint nu.
Lieve groetjes Titia